EVA

Eva is terug.

Eva, de naam als symbool voor het begin van al het menselijke leven.

Eva, echter, leeft niet meer.

Ik heb haar langszaam zien oplossen in het niets, als ijle lucht.

Een vrouw, mij onbekend, vraagt elke dag aan zichzelf: « Am I afraid to die?»

Die vraag en dat filmpje is de aanleiding om Eva weer uit de kelder te halen.

Ik zei tegen mezelf: «Ik kan gewoon niet schilderen. Kijk maar naar het portret van Eva.

Ziet er niet uit. Is niet herkenbaar, enzovoort. Hiermee maak ik voor de wereld niet

zichtbaar wat ik gezien heb.»

Nú, zie ik iets anders.

Ik zie de ijlheid van het langszaam verdwijnen. Samen met de magere handen,

de zacht-oranje geverfde, dunne en toch elegante haren en de planken

over haar borstkas.

Want die waren er - die planken- en leken haar bij elk bezoek weer platter gedrukt te hebben.

Het grootste kussen en de lichtste lakens konden haar leven nog even steunen. Maar

de planken waren sterker en op een ochtend werd ik gebeld dat Eva rustig ingeslapen was.

In alle stilte weggedrukt, weggezakt de dood in, het leven uit.

Eva.

Canvas 50 x 50 cm by Wendi Bakker